معاون پیشین وزارت خارجه آمریكا:
موسویان مدافع جسور دیدگاه های ایران است
به گزارش روز چهارشنبه ایرنا، فرانک ویزنر معاون پیشین وزرای خارجه و دفاع آمریکا، از دیپلمات های برجسته پیشین آمریکا و رئیس فعلی اندیشکده کشورهای عربی حوزه خلیج فارس درواشنگتن در مقاله ای که دروب سایت این اندیشکده منتشر نموده، به بررسی کتاب جدید سید حسین موسویان درمورد "ساختار جدید امنیت و همکاری درخلیج فارس" پرداخته است.
او در این نوشتار به این سوال پرداخته که آیا "کتاب موسویان می تواند به ایجاد یک ساختار امنیت در خلیج فارس کمک کند"؟. وی ایده تشکیل سیستم همکاری را ضرورتی اجتناب ناپذیر می داند اما ایراد اساسی در این خلاصه می شود که پیشنهادات مطروحه موسویان در این کتاب بدنبال حذف نقش آمریکا و اسرائیل در معادلات خلیج فارس است.
وی در مورد این کتاب می نویسد: کتاب به طور بسیار مستند روابط ایران و کشورهای عربی حوزه خلیج فارس و اختلافات آنها را مورد بررسی قرار داده است. موسویان یک مدافع جسور دیدگاه های ایران است. کتاب او بسیار پرارزش و خواندنی است چونکه شامل تاریخ، تحلیل، سیاست ها و دیدگاه های دو طرف می باشد که به قلم یک دیپلمات و محقق باسابقه ای به رشته تحریر در آمده که درسیاست خارجی نقش عملی داشته است.
ویزنر ادامه می دهد: برنامه توانمندی هسته ای ایران بخشی از تلاش این کشور برای حفظ امنیت مرزها و حاکمیت و سیستم حکومتی پس از انقلاب در منطقه ای مملو از خطر است. اوضاع امنیتی منطقه بخاطر توان هسته ای موشکی ایران، ذخائر عظیم سلاح های متعارف کشورهای عربی، ذخایر زیاد بمب های هسته ای اسرائیل و خشونت های فراوان؛ بسیار خطرناک شده و لزوم یک چاره را اجتناب ناپذیر کرده است. برای علاج این وضع، موسویان پیشنهادات ویژه ای داده که امکان دارد کامل هم نباشد.
معاون پیشین وزرای خارجه و دفاع آمریکا در ادامه نوشت: موسویان اعتقاد دارد که مشارکت ایران و کشورهای عرب دریک سیستم امنیتی مشترک، این امکان را بوجود می آورد که اختلافات را از راه گفتگو حل کنند. او از ایجاد سیستمی صحبت می کند که برپایه اصول احترام به حاکمیت و تمامیت ارضی وعدم مداخله و تحمل دیدگاه های مذهبی یکدیگر استوار باشد. موسویان به آینده نگاه می کند که چنین همکاری باعث بهبود اقتصاد و حل مشکلات مختلف مثل محیط زیست یا شیوع بیماری های فراگیر می شود.
رئیس فعلی اندیشکده کشورهای عربی حوزه خلیج فارس درواشنگتن اضافه کرد: این ایده قابل توجهی است که او به طور دقیق و بر مبنای شواهد تاریخی، در این کتاب مستند کرده است. قطعنامه ۵۹۸ شورای امنیت سازمان ملل به دبیرکل مأموریت داده، گفتگو و مشورت با کشورهای حاشیه خلیج فارس در مورد ثبات و امنیت را آغاز کند. در سالهای اخیر ایران پیشنهاد همکاری جمعی در خلیج فارس برای صلح و امنیت را مطرح کرده و کشورهایی مثل کویت و عمان هم ابراز علاقه کرده اند اما با مخالفت عربستان رو به رو شده اند. سال ۲۰۱۹ ایران پیشنهاد کامل خویش را در چارچوب ابتکار صلح هرمز در مجمع عمومی سازمان ملل عرضه کرد.
او در ادامه این مقاله نوشت: موسویان علت عدم موفقیت این طرح را در کتاب خود توضیح می دهد. او اختلافات دیدگاه های دوطرف همچون اختلاف در مورد بحران های منطقه، سیستم های متفاوت حکومتی و عدم بالانس نظامی را توضیح داده است. موسویان اعتقاد دارد که ایران باید یک نقش فعال و قوی بازدارنده برای حفظ امنیت مرزهایش و تقویت همبستگی ملی اش داشته باشد. پذیرش این مطلب برای کشورهای عربی دشوار می باشد.
ویزنر اضافه کرد: در حالیکه موسویان صراحتا با دخالت آمریکا در ساختار امنیتی منطقه مخالفت کرده و می گوید که در چهل سال قبل آمریکا دشمن سر سخت ایران بوده است، اما کشورهای عربی بخصوص عربستان و امارات بخاطر عدم بالانس قدرت و برای امنیت خود به آمریکا تکیه کرده اند. هرچند موسویان می گوید که وابستگی به آمریکا، پشتیبانی از گروه های افراطی سنی و حتی گروه تروریستی منافقین بخشی از سیاست آنها ضد ایران است، در عین حال باید پذیرفت که کشورهای عربی هم این سیاست ها را بخاطر حمایت ایران از گروه های وابسته در لبنان و سوریه و عراق و یمن و لبنان اتخاذ نموده اند.
معاون پیشین وزرای خارجه و دفاع آمریکا در ادامه نوشت: بهرحال موانع سنگینی برای دسترسی به سیستم همکاری جمعی در خلیج فارس وجود دارد. این موانع در دوران ترامپ افزایش یافت چون او با ایجاد سیستم همکاری جمعی بین کشورهای عربی و ایران در خلیج فارس مخالف بود. اما هنوز روشن نیست که سیاست بایدن در راستاری سیاست ترامپ خواهد بود یا اینکه برای ایجاد چنین سیستمی همکاری خواهد نمود.
ویزنر در ادامه این مقاله اضافه کرد: تحقق ایده های موسویان باوجودی که راهگشا و روبه جلو است اما بدون دردسر هم نیست. پیشنهادات او نیازمند ایده های مکمل است. سیستم امنیت و همکاری دراروپا که در سال ۱۹۷۵ شکل گرفت دارای عناصر مثبتی است اما شرایط و زمان آن توافق متفاوت بود و نمی توان آن مدل را عینا برای خلیج فارس بهره برد.
رئیس فعلی اندیشکده کشورهای عربی حوزه خلیج فارس درواشنگتن افزود: علاوه بر آن ایده موسویان مشکل دیگری دارد و آن اینکه این ایده ها برمبنای مخالفت با هژمونی و سلطه آمریکاست و بنابراین هیچ نقشی برای آمریکا در مورد سیستم همکاری جمعی درخلیج فارس قائل نیست درحالیکه کشورهای عربی، برای حفاظت خود نیازمند آمریکا هستند. علاوه برآن حقیقت این است که کشورهای دیگر مثل روسیه و ترکیه و چین هم بازیگران جدیدی هستند که وارد عمل شده اند و احیانا هند هم به این فهرست اضافه شود. بنابراین منافع همه کشورها در ایجاد سیستم همکاری جمعی درخلیج فارس باید دیده شود.
معاون پیشین وزرای خارجه و دفاع آمریکا در ادامه نوشت: پیشنهادات موسویان همینطور فاکتور اسرائیل را نادیده می گیرد. اسرائیل در کل خاورمیانه منافع دارد و با توافق ابراهیم و برقراری رابطه دیپلماتیک با امارات و بحرین، وارد منطقه خلیج فارس شده و در آینده خلیج فارس نقش خواهد داشت. البته اسرائیل نباید عضوی از سیستم همکاری جمعی در خلیج فارس باشد اما ملاحظات اسرائیل باید در نظر گرفته شود. سیاست خارجی ایران همچنان به دیوار خواهد خورد اگر به نادیده گرفتن فاکتور اسرائیل در امنیت خاورمیانه ادامه دهد.
او افزود: قطعنامه ۵۹۸ شورای امنیت سازمان ملل به دبیرکل مأموریت داده که گفت وگوها برای امنیت خلیج فارس را با کشورهای این منطقه آغاز کند. در حالیکه این مأموریت مشکلی است اما انجام آن برای منطقه خلیج فارس، آمریکا و کل جهان بسیار مهم می باشد. بدون سیستم همکاری جمعی برای امنیت در خلیج فارس، کشورهای عرب حاشیه خلیج فارس نخواهند توانست به صلح برسند و آمریکا هم نخواهد توانست به حضور سنگین نظامی خود خاتمه داده و از "جنگهای بی پایان" منطقه، خلاص شود. همه طرف های ذیربط باید همت گماشته و با انسجام، اهداف مشترک و مهار تنش ها را آغاز کنند.
ویزنر در انتها این مقاله اضافه کرد: سیستم همکاری جمعی در خلیج فارس باید مسیر آینده باشد و کار برای شکل دهی آن باید از الان آغاز شود، حتی در زمانی که ایران و آمریکا در حال چالش یکدیگر بر سر احیای برجام هستند.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب