پادزهر سوفسطایی مدرن، فلسفه ورزی کودکانه است مربیان آموزش دهنده، آشنایی چندانی با فلسفه ندارند
به گزارش محفل، مهدی پرویزی اظهار داشت: مشکلی که وجود دارد اینست که پدر و مادر یا مربیانی که می خواهند مفاهیم فلسفی را به کودکان آموزش دهند آشنایی چندانی با فلسفه ندارند.
به گزارش محفل به نقل از مهر، نشست روش پژوهی فلسفه برای کودکان در مجتمع حوزوی امام رضا ضد السلام و با همت انجمن علمی فلسفه اسلامی حوزه اجرا شد. در این جلسه حجت الاسلام فرهاد داودی پور از اساتید حوزه علمیه اظهار داشت: بحران پیش روی بشر که در نسل های جدیدتر شدت بیشتری خواهد داشت، بحران بی استقراری ذهن و ناجزمی است. روزگار پیش روی نسل های پسین ما انباشتی از آشکاری های خلاف واقع را به پیش خواهد داشت. در روزگاری که هوش مصنوعی در تار و پود زیست جهان بشر ساری شده و بدل خیلی از حقایق را گسترش داده، در روزگاری که تکنولوژی هولوگرام حتاپی حقایق حسی را مشتبه می سازد، در روزگارانی که ذهن نسل نونهال بشر با انباشتی از پرسش ها و پاسخ های متفاوت و متضاد در زیست بوم مجازی آگین شده،، نااستواری ذهن، چالش بنیادین خواهد بود.
وی اضافه کرد: آینده پژوهی نسل ها، نسل پسین بشر را نسلی ناقرار در اندیشیدن می نمایاند. بحران ناقراری اندیشه زیست جهان انسانی را با خطر بی مکتبی و بی هویتی و افسردگی بحرانی ناشی از تردید به دنبال تردید روبه رو خواهدنمود. در این بین پدافند برون رفت از بحران ناجزمی، ساخت بافت فلسفی اندیشیدن در ذهن نابرخاسته کودکان است. فلسفیدن کودکانه بیمه ای است برای بیماری ناجزمی بزرگسالی، فلسفیدن کودکانه نه آن است که گزاره های خاص فلسفی را بر کودک برانیم بلکه ساختار بندی اندیشیدن استوار مندانه، اولویت نخست و با فاصله فلسفه برای کودکان است.
این اساتید حوزه علمیه بیان کرد: هر آن چه از رفتار انسان درحال اراده رخ می دهد منبعث از اعتبار ذاتی واقع برای جزم و قطع است. اگر قطع گرایی از انسان گریز یابد، زیست انسان به نابودی خواهد گرایید. بازگشت دوره سوفسطایی در روزگار پیش روی ما با هرج و مرج داده و تحلیل پیش روی انسان به دنبال گستره هوش مصنوعی و تکنولوژی فیک گرایی بسیار از آن چه در آئینه می بینیم به ما نزدیک تر شده است. یادآورم که رواج سوفسطایی در یونان، در اوج دوره تمدنی غرب باستان رخ داده، و بسیار نزدیک انگاشت است که سوفسطایی مدرن در زیست بوم آینده بشر محصور در تکنولوژی هوشمند، رخ دهد. پادزهر سوفسطایی مدرن، فلسفیدن کودکانه است.
وی اشاره کرد: جریان های بسیاری در چارچوب رسانه های جذاب انیمیشن و فیلم در صدد هستند تا انسان را گریزان از جزم گرایی کنند. فیلم تلقین با هنرمندی دی کاپریو نمونه ای است از این جریان.
در ادامه نشست مهدی پرویزی نویسنده کتاب کار عقلی با کودکان بیان داشت: کتاب کار عقلی با کودکان یک برنامه تربیتی نیست بلکه فرایندی گام به گام برای ساخت و شکل گیری نهادین مفاهیم فلسفی از معقولات آنی فلسفی است.
وی ادامه داد: به تعبیر شهید مطهری فلسفه دو معنا دارد. معنای عام فلسفه اندیشیدن یا روش اندیشه است اما معنای خاص فلسفه یک دانش عقلی است این دانش همچون همه علوم دیگر مبحث و مسائل خاصی دارد. هم اکنون برنامه ها و کارهای خاصی با عنوان آموزش فلسفه به کودکان اجرا می شوند که در خیلی از آنها این فلسفه به مفهوم اول درنظر گرفته و تعریف می شود البته ضرورتی ندارد که آموزش فلسفه به کودکان فقط و فقط به مفهوم آموزش اندیشدن یا روش اندیشه باشد چونکه میتوان به جای آن یک اندیشه خاص را آموزش داد. بله هر اندیشه ای فلسفه نیست بلکه فقط اندیشه عقلی فلسفه است. بنابراین در امتداد آموزش فلسفه اولی با این کتاب به آموزش مفاهیم فلسفی پرداخته شد.
این نویسنده اشاره کرد: قبلاً با این ذهنیت روبه رو بودیم که آموزش فلسفه به کودکان ممکن نیست، چونکه کودکان قدرت تفکر انتزاعی ندارند. فارغ از این که فبک هم با این چالش روبه رو بود و بنیانگذاران فبک چاره ای برای این مساله نداشتند، پاسخ این مسئله در رابطه با آموزش فلسفه اولی به کودکان سخت تر می شود چونکه انتزاعی بودن فلسفه اولی از روش غیر تجربی بیشتر است. البته با پژوهش های انجام شده به لحاظ نظری اثبات شده است که به خاطر سپری شدن سه مرحله عقل نظری تا شش سالگی کودکان توان درک مفاهیم انتزاعی مثل معقول اولی و معقول ثانی فلسفی را دارند که این اثر هم در ادامه آن پژوهش کارهایی را برای آموزش مفاهیم فلسفی به کودکان پیشنهاد می دهد.
البته چون امکان دارد برخی در موفقیت این شیوه آموزشی تردید داشته باشند گزارش مفصلی در روش شناسی این کتاب از نحوه آموزش این مفاهیم به حدود ۲۵ کودک پیش دبستانی به تفکیک جنسیت، همینطور توصیف نتیجه این آموزش باتوجه به یکسری شاخصهای یادگیری عرضه شده است که با توجه به این گزارش توصیفی اصل درک مفاهیم فلسفی توسط کودکان و امکان آموزش مفاهیم فلسفی به کودکان اثبات می شود.
پرویزی با اشاره مشکلات موجود در فلسفه کودکان اظهار داشت: مشکلی که وجود دارد اینست که پدر و مادر یا مربیانی که می خواهند مفاهیم فلسفی را به کودکان آموزش دهند آشنایی چندانی با فلسفه ندارند و به خاطر همین گمان می کنند که توانایی انجام این کار را ندارند. یعنی از یک طرف نمی توانند مفاهیم فلسفی را به کودکان آموزش دهند و از سوی دیگر هم اگر بتوانند این مفاهیم را آموزش دهند نمی دانند که چگونه باید تشخیص داد کودک این مفهوم را درک کرده است یا نه؟ برای این منظور در قسمت دوم کتاب هم تعداد زیادی فعالیت پیشنهاد شده و هم این که برای هر فعالیت یک پرسش وجود دارد تا والدین و مربیان بدون تخصص فلسفی بتوانند مفاهیم فلسفی را صرفا با انجام این فعالیت به کودکان آموزش دهند و علاوه بر این با پاسخ به پرسشنامه هر فعالیت متوجه شوند که آیا کودک مفهوم فلسفی مورد نظر را درک کرده است یا خیر.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب